Sa isang bahay na tahimik,
Mga tawanan ay nawala,
Puso'y puno ng kirot,
Tahanan ay nagkawatak.
Hapag-kainan ay walang laman,
Mga upuan ngayo'y bakante,
Dating samahan, ngayo'y alaala,
Naiwan sa sulok ng silid.
Ngunit sa bawat piraso,
May pag-asang sumisilip,
Kahit nagkalayo,
Pamilya'y nasa puso pa rin.
No comments:
Post a Comment